Dla uczczenia

1050-lecia
Chrztu
Polski

 Facebook-Pietrzak

Polacy, skąd i kim jesteście?

Biologiczne i kulturowe
korzenie Polaków

Genealogia genetyczne Polaków

HOME-TROPIE

Ostatnia aktualizacja
tej strony

09 gru 22

WYBIERZ RÓD lub GENEALOGIĘ GENETYCZNĄ:

.

Strony genealogii genetycznej na naszej witrynie

1. Genealogia Y-DNA,  mtDNA i autosomów DNA. Jak zbadać swoje DNA?

2.  Haplogrupy R1i R1b euroazjatyckie i indoeuropejskie

3.  Mitochondrialne mtDNA

4. Y-Adam, praojciec wszystkich współczesnych ludzi

5. Geograficzna i etniczna kolebka współczesnych ludzi

5. Fundusz Rozwoju Rodu A00 w Kamerunie [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ]

6. Pochodzenie ludności Europy, Praindoeuropejczyków, Slowian i Polaków

7. Indoeuropejska geneza Scytów, Tocharów, indo-irańskich Ariów, Anatolijczyków i Ormian)

8. Zindoeuropeizowane rody Y-DNA, pierwotnie nieindoeuropejskie
9. Praindoeuropejska geneza Słowian

10. Polacy, skąd i kim jesteście? Biologiczne i kulturowe korzenie Polaków

11. Pochodzenie ludności w dorzeczu Dunajca i jego regionie
12. Inne wybrane regiony

13. "Stara Karpacka" gałąź rodu R1a: YP343
14. "Polskie Mykeny nad Dunajcem" - kultura Otomani-Füzesabony

15. Kreacjonizm ewolucjonistyczny

Wiele tysięcy praojców
    i tyleż pramatek mam.

Zapadły się ich mogiły
     i nie ma ich kości...

Ale znajduję coś w sobie
      - ich własne de-en-a.

Poznam je,
   przy nim uklęknę
      w synowskiej miłości!
 

.........

Mój pogląd na świat:
Kreacjonizm
ewolucjonistyczny

The evolutionistic
creationism

Moje SNP

 
od Y-Adama
 L74

 od ojca:
 R1a-YP4700

 od matki
- mtH14a

Opracowanie 14.04.2016  

(Artykuł w trakcie doskonalenia)

Modyfikacja: 15.02.2019

NOWOŚĆ!: W Polsce ojczyzna Praindoeuropejskiej wspólnoty

 

Oficjalna nauka sprzyja dotąd raczej dziwnemu poglądowi, że Słowianie, a więc i Polacy
pojawili się na polskiej ziemi  bardzo późno, bo dopiero około VI wieku po Chr. 
A skąd? - archeologom też nie bardzo wiadomo...!

         Do zajęcia się tym tematem skłaniają z jednej strony  niezwykłe najnowsze odkrycia genetyki i paleogenetyki, z drugiej strony świeże książkowe i medialne wypowiedzi niektórych naukowców, np. że Polska powstała jakby z przypadku i tylko na skutek działalności sprytnego i bogatego Mieszka I. Inni zaś do tego (np. w "Polityce") dopisali: "Polska to kotłowanina ludów i narodów"; "Polacy to koktail genów" , czyli po prostu nie wiadomo, co! I tak nas starają się taktować polityczne i ideologiczne kręgi Zachodniej Europy.

A co na to genealogia genetyczna? Czy naprawdę jesteśmy drzewem bez korzeni?
 

Własnym oczom trudno mi uwierzyć!

         Zauważyłem dziś, 14/15.05.2016, w dzień  Zesłania Ducha Świętego,
że przodkowie Polaków zaczęli się jakoś wyodrębniać na naszej ziemi w Europie jako społeczność genetyczna -autosomalna już blisko 40 tysięcy lat temu, a więc na na początku górnego paleolitu i na samym początku zaludniania Europy przez Człowieka Współczesnego,
         Wygląda na to, że w naszym autosomalnym DNA jesteśmy narodem najbardziej "wiernym" genetycznym korzeniom Europy, najbliższym bazowemu auDNA Europy, znalezionemu u archeologicznego "człowieka z Goyet", żyjącego właśnie blisko 40 tysięcy lat temu. To wprost niewiarygodne. Brawo, Polsko!!!

Zobacz niżej i na stronie  Europejczycy epoki lodowcowej

                  

Biologiczne i kulturowe
korzenie Polaków
Gdzie szukać biologicznych i kulturowych korzeni Polaków
 

- czy w grupie dworzan Mieszka I od około 940 r.?
  
(jak wskazuje nam aktualna świadomość historyczna i politycy),
- czy w grupie archeologicznej kultury Praga-Korczak V-VI wieku AD?
  
(jak wskazują nam głównie środowiska archeologów i historyków, tzw. allochtonistów),
- czy w grupie archeologicznej kultury łużyckiej w latach 1300-400 przed Chr.?
  
(jak wskazują nam głównie archeolodzy - autochtoniści i tradycja szkolna),
- czy w grupach horyzontu kultury ceramiki sznurowej w latach 3000-2250 przed Chr.?
  
(jak wskazują nam głównie archeolodzy i językoznawcy - indoeuropeiści),
- a może grupach kultury janisławickiej i "karelskiej" w VI tysiącleciu przed Chr.?
  
(jak wskazują nam genetyczne i antropologiczne badania "Karelczyka" z Jeleniej Wyspy),
- a może nawet w grupie człowieka Goyet i pierwszych Europejczyków z lat bliskich 40.000 przed Chr.?
  
(jak wskazują nam wyniki porównawczych analiz SNP autosomalnych DNA).

*

Skąd, jako Polacy, w swojej większości wywodzimy się pod względem biologicznym (a właściwie genetycznym), z naszym językiem i innymi cechami etnicznymi oraz kulturowymi? Pytanie o korzenie, jak pytanie o sens istnienia, niekiedy spychane na margines życia i w podświadomość, stanie w końcu przed nami z niezwykłą siłą, jak i pytanie o sens życia. Bowiem

Drzewo bez korzeni
nadaje się tylko na drewno!

 

 

Autosomy dzisiejszych Polaków i Bałtów wyraźnie obecne już
U początku osiedlenia Europy
w okresie lodowcowym.

Polacy i Bałtowie są w Europie najbliższymi krewnymi człowieka Goyet i jego populacji z blisko 40 tysięcy lat temu; w autosomach są najbardziej wierni genetycznym korzeniom Europy, najbliżsi bazowemu auDNA Europy!


Zobacz (najlepiej pod kątem) najbardziej wysyconą czerwień w Polsce i krajach Bałtów oznaczającą
najwyższy procent autosomalnego DNA człowieka z Goyet-q116 (wg. SRKZ i VV.)
http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/pol.pie.htm 

 

 

Stan pierwszego osadnictwa w okresie polodowcowym.
Już na początku okresu klimatyczno-wegetacyjnego zwanego 'młodszy Dryas
czyli około 11.700 lat temu (9700 przed Chr.), na ziemiach polskich,
po ustąpieniu przejściowego ochłodzenia,

pojawiają się pierwsi osadnicy, głównie w kulturze świderskiej


Gdy kończył się okres lodowcowy,
i mijało przejściowe ochłodzenie
'YOUNGER DRYAS'
gdyż właśnie rozwinęła się i zakwitła
tundrowo-górska krzewinka,
dębik ośmiopłatkowy
'dryas octopetala'
grupy ludzkie z refugiów południowej
i zachodniej Europy skierowały się
ku północy i przybaltyckiemu terenowi, szukając przestrzeni
życiowej i obfitszego pokarmu
białkowego.
Tak zaludniły się przestrzenie Europy
Północnej, w tym także ziem polskich

To na pewno przybyli z zachodu łowcy dzikich koni i reniferów z kultury Solutre (wschodnia Francja),
jak twierdzi Rimantiene, spokrewnieni także z ludnością kultury ahrensburskiej za Dolną Odrą, autosomalnych
dalekich potomków "pierwszego" Europejczyka, mieszkańca Jaskini
Goyet z czasu blisko 38.000 lat temu.
W linii ojcowskiej to zapewne nosiciele haplogrupy I2a, jak w okresie lodowcowym większość ówczesnych
populacji w Europie, a w okresie polodowcowym w Polsce - zapewne co najmniej do kultury
brzesko-kujawskiej grupy (BKG) i polskiej Kultury Ceramiki Sznurowej (Polish CWC) - także jako ród R1a.

 

Oto  północnoeuropejski komponent (K=6),
czyli DNA myśliwych-zbieraczy EHG, WHG  SHG,
autosomalnego DNA człowieka polodowcowego razy białej,
dziedziczony nierównomiernie i wykrywany u współczesnych Europejczyków.
W tej ludności znajduje się także miejsce dla DNA potomków populacji kultury świderskiej.
(intensywność koloru czerwonego uwypukla stopień autochtonizmu dzisiejszej ludności)

Rozpoznawczymi elementami genealogicznego przepływu genów są mutacje (polimorfizmy) pojedynczych nukleotydów, których w całej około metrowej długości nici DNA jest ponad 3 miliardy.

Nukleotydy DNA mutują, gdy występująca w nich pojedynczo jedna z czterech zasad: A(adenina), C(cytozyna), G(guanina) i T(tymina) albo wymienia się z sąsiednią (np. A<=>T), albo nowa się dopisuje (insercja) lub zanika (delecja). Mutacje te po zaistnieniu są zasadniczo trwałe w skali tysięcy i milionów lat; są więc czytelnymi i trwałymi elementami struktury i historii drzewa genealogicznego. Genealogia korzysta z mutacji (polimorfizmów) w trzech regionach DNA.
1. Mutacje nukleotydów w NRY - 'Non Recombining Y' czyli nierekombinujące składniki chromosomu Y, liczące ponad 20 milionów nukleotydów, które przekazywane w linii ojcowskiej z pokolenia na pokolenie, wyznaczają bezbłędną linię pochodzenia od Y-chromosomalnego Adama (Y-Adama), najbliższego nam wspólnego ojca wszystkich współczesnych ludzi. Są one najbardziej użyteczne w badaniach etnicznych  patrylinealnych i patrylokalnych społeczności, występujących w potomstwie Y-Adama w zdecydowanej większości, zwłaszcza w społecznościach indoeuropejskich;

2. Mutacje nukleotydów w genach mitochondrialnych (ponad 16 tysięcy nukleotydów w komórkowych plazmach pozajądrowych), głównie nierekombinujące, wyznaczające linie matczyne od mitochondrialnej Ewy, najbliższej nam wspólnej matki wszystkich ludzi współczesnych; ze względu na wędrowność kobiet między rodami i plemionami, czytelność przepływu mitochondriów jest utrudniona i ich przydatność dla genealogii grup etnicznych jest mniejsza;
3. Mutacje nukleotydów w genach autosomalnych, czyli zasadniczo nie-Y i nie-X (ponad 90 procent nukleotydów DNA) przepływające w małżeńskich kontaktach w liniach prostych i bocznych, tworzące siatkę bardzo szerokiego pokrewieństwa, decydujące o biologicznej zwartości populacji ludzkich. W badaniach porównawczych wykorzystuje się  albo dłuższe segmenty autosomalnego DNA (auDNA) albo, wyjątkowo, same polimorfizmy pojedynczych nukleotydów DNA (SNP)

 

Prawdopodobna migracja rodu R1a z regionu południowosyberyjskiego Bajkału
ku Bałtykowi i Polsce
/szkic/  (01.05.2017)
Zob. drzewo filogenetyczne R1a (tam już poprawione datowanie o 17 procent)

1. Około 31.900 pt ('pt' = lata przed teraźniejszością) wyłania się haplogrupa R (zob. Yfull tree). Najstarsze archeologiczne R* rozpoznano w szczątkach człowieka z 24.000 pt  w Mal’ta nad rz. Angarą, wypływającą z Bajkału pod Irkuckiem w Południowej Syberii  (Raghavan 2013). Także późniejsze, bo z około 7500 pt potomstwo haplogrupy R, wykazujące haplogrupę R1a i mutację M198, zostało zidentyfikowane w dwóch grobach także nad Angarą, w Lokomotiv pod Irkuckiem (Moussa 2016).
2. Z uwagi na powyższe znaleziska można uważać, że zapewne w tym rejonie 22.900 pt z haplogrupy R wyłonił się początek genetycznego rodu R1a-M420, a około 18.400 pt dwie jego gałęzie: haplogrupa M459 z późniejszymi podgałęziami M198 i YP1272 z czasu 14.100 pt;  oraz bratnia haplogrupa YP4141 z późniejszymi podgałęziami YP4131 i YP5018 z czasu 12.600 pt.
 
3. Około 14.000 pt nastąpił jakiś podział ludności rodu R1a.  Jedna część  gałęzi M198 zatrzymała się na dłuższy czas nad Angarą. Natomiast druga część gałęzi M198 i większość całego rodu R1a wyemigrowała na Zachód i dotarła do Bliskiego Wschodu. Zapewne tam zatrzymała się gałąź YP5018 i podzieliła się gałąź YP1272, której część skierowała się ku Afryce Północnej i teraz znajdujemy ją w Egipcie i Tunisie.
 4.
Podstawowa zaś część rodu R1a około 12.000 pt skierowała się z Bliskiego Wschodu przez Kaukaz  na północ do Europy, nad Dniepr i Bałtyk. W Wasylewce na Dnieprze w archeologicznych szczątkach z około 8600 przed Chr. zidentyfikowano haplogrupę R1a (bez bliższego określenia). Genetyczny ślad   tego rodu zidentyfikowano w rejonie Przybałtyki, gdzie ród ten włączył się do autosomalnej populacji przybałtyckiej i zachodniej WHG. Haplogrupę M459 znaleziono kilka najstarszych archeologicznych szczątków: mezolityczną w rosyjskiej Karelii (8400 pt, Haak 2015), następną w ukraińskim Vovnigi (6400 pt, Jones 2017) i trzecią w Chwałynsku nad Samarą (Mathieson 2015). Natomiast nieliczni żyjący dziś potomkowie tej haplogrupy, ci z mutacją  YP1272, zostali  zidentyfikowani w Czechach, Italii i Rosji.
 
5. Z haplogrupy M198 około 8500 pt wyłoniła się, zapewne już w Europie, zapewne gdzieś na pograniczu światów niemieckiego i słowiańskiego, mała gałąź YP1051, żyjąca dziś głównie  w krajach niemieckich oraz wielka gałąź M417, którą z całą pewnością możemy już nazwać rdzennie europejską oraz korzeniem rodu Praindoeuropejczyków. Liczne archeologiczne okazy haplogrupy M417 i jej najbliższego potomstwa  genetycznego zostały  odkryte w kulturze ceramiki sznurowej na ziemiach polskich i sąsiednich krajów.
6. Z haplogrupy M417 gdzieś na pograniczu słowiańsko-germańskim wyłania się około roku 5500 pt niewielka północno-zachodnioeuropejska gałąź CTS4385 oraz wielka Z645, prawdziwie ojcowska dla Praindoeuropejczyków. Jej potomstwo z mutacją Z93, wyemigrowawszy z Europy, stworzyło wieki ród azjatycki, w tym mówiących językami grup aryjskich w Iranie, Afganistanie, Pakistanie i Indiach, natomiast potomstwo z mutacją Z283 zostało w Europie, doprowadzając tu do  językowych praindoeuropejskich przemian na kontynencie.
7. Około 5000 pt  Z283 wydało dwie podgrupy: bardzo małą YP4758, żyjąca dziś w krajach germańskich oraz Z282. Z282, również około 5000 pt , wydała z siebie kilka zasadniczych podgrup, a to:  (1) Y17491, która prawie w całości wyemigrowała na Bliski Wschód, (2) Y2395, którą zwie się skandynawsko-brytyjską, (3) PF6155, dość duża,  znana jako zachodniosłowiańska i słowiańska głównie pod symbolami  L260 i CTS11962 /L1029/  (4) Z280 najliczniejsza, jako główna wśród Słowian i Bałtosłowian, archeologicznie stwierdzona w kulturze trzcinieckiej i łużyckiej (jej podgrupy to: S24902 mała, w tym archeologiczny człowiek z Gustorzyna; Z92 - rozprzestrzeniona głównie w rejonach północnych Europy Środkowo-Wschodniej; CTS1211 - wielka, rozprzestrzeniona w całej Europie Środkowo-Wschodniej od Alp do Wołgi).
     Uwaga. Genetyczna haplogrupa R1a to jedna z około dziesięciu podobnych grup genetycznych wymieszanej ludności Europy. Wśród dzisiejszych Słowian jej zagęszczenie wynosi średnio około 50 procent, a w Polsce najwięcej, bo około 57 procent ludności.
 

[Zobacz też drzewo genealogiczne rodu  R1a ]

 

Alena Kushniarevich et al. 2015,
Genetic Heritage of the Balto-Slavic Speaking Populations:
A Synthesis of Autosomal, Mitochondrial and Y-Chromosomal Data

Dziedzictwo genetyczne bałtosłowiańskich populacji mówiących:

synteza danych autosomalnych, mitochondrialnych i chromosomów Y

https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0135820

 

 

-*-*-*-

 

  Wnet po MGM, w napływowej z zachodniego Refugium (Solutre?),
w paleo i mezolitycznej populacji około 9700 lat przed Chr.,
krystalizuje się napływająca na  na polskie ziemie
KULTURA ŚWIDERSKA,
a z niej później ewoluuje autosomalna populacja wschodnioeuropejska
Oto tzw. komponent wschodnioeuropejski spośród K=18
(kolor czerwony na mapie O. Bałanowskiego w programie Admixture, K=18)

Dla
porównania
:
komponent zachodnio-europejski

człowieka
epoki lodowcowej
u dzisiejszych
Europejczyków


 

(kliknij, aby powiększyć)

 


 

(źródło
Genofond.ru,
O. Bałanowski)

 

Ta mapa jest owocem programu ADMIXTURE przy funkcji k=18, służącej ujawnieniu osiemnastu komponentów przodkowych w dzisiejszej ludności. Ale zdołała znaleźć w Europie tylko osiem. Bowiem oprócz tego najsilniejszego, wschodnioeuropejskiego, który jest potomstwem północnoeuropejskiego, ujawnia on siedem słabszych:
2) zachodnioeuropejski, jak niżej
3) śródziemnomorski,
4) kaukaski; a następnie cztery małe:
5) przyuralski (Udmurtowie),
6) południowouralski (Baszkirowie),
7) syberyjski (za Uralem i dalej),
8) południowoindyjski (w Azji Mniejszej i dalej)

[O.Bałanowski, http://генофонд.рф/?page_id=6491  Структура генофонда населения Русского Севера по аутосомным данным,  
Por.: https://verenich.wordpress.com/author/srkzgenetics/ ]
 

*  *  *

*   *   *  

Pojawienie się  na polskich ziemiach wśród ludności ojcowskiego rodu R1a

Mezolityczni na polskich ziemiach ludzie to przede wszystkim genetyczne rody (haplogrupy) ojcowskie I2 i I1,
a wcześni rolnicy to grupy G, Q, E, J2 i inne. Od około połowy III tysiąclecia, to jest w późniejszym neolicie i wczesnej epoce brązu, wśród naszych przodków zaczyna dominować ojcowska grupa R1a; a podobno miała tu przybyć z ludnością kultury jamowej od Wołgi-Samary. Ale ich pierwsi przedstawiciele mogli tu być już daleko, daleko wcześniej...

 

 

Człowiek z Wasylewki na Dnieprze

         Pierwszy znany człowiek rodu praindoeuropejskiego i słowiańskiego

 wcześniej o ponad dwa tysiące lat, zapewne swojego przodka z haplogrupą R1a, wykrytą w badaniach Mathiesona i zesp. 2017 w pochówku z roku około 8800 przed Chr. w osadzie zwanej Wasylewka-na-Dnieprze ( Василевка-на-Днепре )

 


Wasylewka
na Dnieprze
i człowiek R1a
8600 lat przed Chr.

 

https://ru.wikipedia.org/wiki/Василевка-на-Днепре

http://www.forumbiodiversity.com/showthread.php/48047-The-genomic-history-of-Southeastern-Europe

         Przybył on prawdopodobnie zza Kaukazu, gdzie wśród Azerów i w kilku krajach Bliskiego Wschodu żyją przedstawiciele najstarszego odgałęzienia rodu R1a, grupa z mutacją YP4141. Przyłączył się on do wielkiej wschodnioeuropejskiej populacji mezolitycznej ówczesnych myśliwych-zbieraczy, bazującej na  grupie północnoeuropejskiej, wówczas prawie jedynej w Europie, pochodzącej od potomków człowieka z Jaskini Goyet (z 38000 lat temu). W DNA człowieka z Wasylewki znaleziono 100 procent tzw. komponentu wschodnioeuropejskiego auDNA
.............

Artefakty znalezione w pochówkach Vasilievki 3 zawierały mikrolity krzemienne, czasami instalowanew broni do kości i perforowanych skorupach. Próbka pobrana do analizy genetycznej (Szkielet 37; 14C data: 11.1413-10.591 cal BP; tj. ok. 10.600 lat temu) pochodziło z potrójnego pochówku. Wszystkie szkielety w pochówku zostały określone jako męskie w oparciu o morfologię. one zostały znalezione w skulonej pozycji po ich lewej stronie. Jeden szkielet w pochówku zatrzymał punkt mikrolitowy w jego lewym dziesiątym żebrze. Kilka kawałków krzemienia znaleziono również w jego obszarze klatki piersiowej. Z tego powodu i bardzo solidny cechy wszystkich szkieletów w pochówku, zaproponowano, że byli wojownikami, którzy zmarli i byli pochowany jednocześnie. Uważa się, że jest to jeden z najwcześniejszych grobów na cmentarzu, ponieważ był najgłębszy i znajdował się nad nim inny pochówek (szkielet 11).

(ŹródłoE. Jones et al. 2107: The Neolithic Transition in the Baltic Was Not Driven by Admixture with Early European Farmers )

 


Dla człowieka z Wasylewki (symbol W) z około  8600 r. przed Chr. najbliżej spokrewnionych genetycznie znaleziono
w krajach przybałtyckich od Polski przez Litwę do Estonii, źródło: L.Macuga Historycy)

Ten sam teren jako ojczyznę ludności słowiańskiej pokazuje analiza statystyczna PCA ludności krajów słowiańskich

 

 

I oto kolejne badanie pochodzenia człowieka z Wasylewki (symbol I1819)

Ten obraz analizy także potwierdza przybałtycką ojczyznę naddnieprzańskiego człowieka R1a z Wasylewki
z czasu około 8600 przed Chr. To człowiek w 80 % północnosłowiański, nadbałtycki.
(pytamy jednak kolejno, skąd ten ród przebył nad Bałtyk?)

http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/images/r1a_i1819.png

....................

 

Późniejszym od człowieka z Wasylewki potomkiem bałtyckiego rodu R1a był

człowiek z Jeleniej Wyspy na Jeziorze Onega

KARELCZYK, "PIERWSZY POLAK",
archeologiczny człowiek z Jeleniej Wyspy (Oleni Ostrov)
na Jeziorze Onega w Karelii (pogranicze Rosja-Finlandia)
z około 6400 r. przed Chrystusem


Karelczyk, "Człowiek z Jeleniej Wyspy" (Oleni Ostrov)  na Jeziorze Onega,
w Muzeum Kizhi w Karelii, Fed. Rosyjska
(Rekonstrukcja M.M. Gerasimowa)

         Tak zwany Karelczyk, to archeologiczny człowiek z Jeleniej Wyspy (Oleni Ostrov), który żył w okolicach  jeziora Onega w Karelii (na pograniczu rosyjsko-fińskim) około 6400 r. przed Chr., czyli 8400 lat temu (na co wskazało osiem wyników c14 Cal pomiędzy 7950-8800 bP, Fu et al. 2016 The genetic history of Ice Age Europe). Jego grób został odkryty wśród 177 innych pochówków na dużym cmentarzysku starożytnym na Jeleniej Wyspie, ros. Oleni Ostrov, na jeziorze Onega. Sięgały tam archeologiczne fory pochodne od kultury świderskiej w Polsce. W swojej społeczności spełniał prestiżową funkcję przywódcy plemienia, ojca wielkiego rodu lub szamana - a to wszystko możliwie także w jednej osobie.

         1) Ów Karelczyk, jak zobaczymy niżej na wykresie drzewa genealogicznego ojcowskiego rodu R1a, należał w Y-DNA z mutacją M459 do haplogrupy R1a1(W. Haak et al. 2015 Massive migration from the steppe is a source for Indo-European languages in Europe). Mógł więc być przodkiem dla Słowian i Polaków z mutacją w Y-DNA R1a1a-M198, najpierw w archeologicznej kulturze janisławickiej i amfor kulistych, a następnie z mutacją R1a1a1-M417 w archeologicznej kulturze ceramiki sznurowej, a w końcu także dla polskich i słowiańskich haplogrup z mutacjami: Z282 oraz jej synowskimi Z280 i PF6155. Znajdujemy je w archeologicznej kulturze łużyckiej. Ludzie z mutacją R1a-Z282  żyją dziś najliczniej spośród wszystkich krajów świata, bo do 57 procent, wśród ludności Polski.

         2)  Także geny autosomalne  (to około 90% DNA) owego Karelczyka wykazują najbliższe pokrewieństwo z autosomami dzisiejszych Polaków, jak zauważymy niżej na mapach. Widocznie albo przybył on do Karelii nad jezioro Onega z polskich ziem, zostawiając jednak tu swój ród, albo najbliżsi jego potomkowie migrowali z Karelii na polską ziemię i stali się przodkami - praojcami i pramatkami zwłaszcza ludności Polski (zob. niżej, II). Trzeba jednak tu dodać, że to autosomalne pokrewieństwo między osadnictwem ziem Polski i Karelii (i w ogóle w pasie przybałtyckim) ujawnia się już dla przedlodowcowej populacji Goyet i datować ją można do około 40 tysięcy lat temu, do początku osiedlania Europy przez współczesnego człowieka. Zobacz na stronie  Europejczycy epoki lodowcowej

Ów Karelczyk zasługuje więc na miano: "PIERWSZY POLAK"

 

Ten obraz nasyconym kolorem czerwonym wskazuje na Polskę jako siedzibę
najbliższych krewnych człowieka z Jeleniej Wyspy (mapa od Sergieja Kozłowa, Rosja)

 

Na polskich ziemiach

rozwija się paralelna, post-świderska grupa mezolityczna,
której świadkami są np. starożytni ludzie z V tysiąclecia z brzesko-kujawskiej grupy (BKG),
a to: "myśliwy-zbieracz" (WHG) o symbolu N22 i późniejszy rolnik N42,

oraz genomicznie związani z nimi jeszcze późniejsi, z połowy III tysiąclecia, ludzie kultury ceramiki sznurowej (CWC),
a to: N44, N45, N47 i N49 oraz proto-trzcinieckiej kultury iwieńskiej z około 1950 r. przed Chr., N17;

jak na tle dzisiejszej ludności polskiej (szare punkty) na poniższej mapie genetycznej od Fernandesa i zesp., 2018:

 Fernandes et al., 2018, A genomic Neolithic time transect of hunter-farmer admixture in central Poland,
 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6173765/

Badania DNA wskazują na bliskie pokrewieństwo genetyczne
dzisiejszych Polaków do ludzi z V i połowy III tysiąclecia przed Chr. na Kujawach

Widać pokrewieństwo naszego przodka z Kujaw N22 z ~4300 przed Chr. do Polaków i Bałtów (Litwa, Łotwa, Estonia)

ujawnia się także kierunek ekspansji naszych przodków z okresu neolitu i wcześniejszego.

 

 


N47 z kultury ceramiki sznurowej (CWC) na Kujawach z roku 2570-2300 calBC
i jego stopień powinowactwa do dzisiejszych mieszkańców: najwyższy na Kaszubach 82 w skali 100-stopniowej
(z forum Historycy-Domen)

Eurogenes-K36

Pol-N47-Kujawy CWC (KCSz)

East_Central_Euro 18.95
North_Sea 18.13
Eastern_Euro 16.05
Fennoscandian 13.39
North_Atlantic 11.68
Iberian 7.65
Central_Euro 4.45
Basque 2.84
French 2.46
Volga-Ural 1.69
East_Balkan 1.52
Amerindian 0.97
Central_African 0.16
Oceanian 0.06
Suma: 100 %.

 

*

*  *  *

*  *  *  *  *

 

I

GENEALOGIA POLAKÓW
w ojcowskim chromosomie Y-DNA R1a

i w ojcowskiej społeczności Praindoeuropejczyków

Od blisko 200 lat dzięki pracom lingwistów wiadomo, iż zdecydowana większość narodów Europy i Azji Południowej posługuje się językami pokrewnymi, pochodzącymi z jakiejś wspólnoty praindoeuropejskiej. Dzięki pracom genetyków dziś już wiemy, że ta wspólnota praindoeuropejska (niezależnie od późniejszych zmian) to także biologiczna wspólnota, czyli ród genetyczny ojcowski o symbolu Y-R1a. We współpracy z archeologią i podobnymi gałęziami wiedzy paleogenetyka stara się teraz ustalić dokładne miejsce i czas powstania i wczesnej ewolucji owego rodu Praindoeuropejczyków (w skrócie PIE).

Językoznawstwo już blisko 200 lat temu ustaliło, że Polacy posługują się językiem wyprowadzonych ze wspólnoty prasłowiańskiej (PS), a ta z kolei ze wspólnoty bałtosłowiańskiej (BS), której początek tkwi w języku PIE. Natomiast genetyka ustaliła, że także biologicznie Polacy wywodzą się z ojcowskiego rodu PIE, wykazując się najwyższym spośród dzisiejszych narodów indoeuropejskich (IE) procentem ojcowskiego rodu R1a, bo 57%. Pytanie brzmi, jak historycznie i geograficznie przebiegała ta ewolucja narodu polskiego i jego państwa od PIE poprzez etap wspólnoty BS i potem PS do Polaków i dzisiejszej Polski.

 

         Tu, w rejonie Bajkału (Cis-Bajkalia) w Południowej Syberii, nad rzeką Angarą w miejscowości Malta odkryto szczątki chłopca sprzed 24.000 lat temu, u którego wykryto haplogrupę większości Euroopejczyków, R*. (Raghavan et al. (2014). Upper Palaeolithic Siberian Genome Reveals Dual Ancestry of Native Americans). Z tej grupy wyłoniły się dwie, istotne dla Europy genetyczne gałęzie R1b (zasadniczo zachodnioeuropejska) i R1a (zasadniczo wschodnioeuropejska i indo-iranska, oraz jej podgałęzie, kolejno:  R1a, R1a1, R1a1a, z mutacją SNP M17 i M198. To ostatnie wykryto w szczątkach ludzkich z cmentarza w Lokomotiv (w Irkucku) nad Angarą (zob. mapa). Moussa et al. 2016, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352409X16306927 (na mapie: czarne kwadraty oznaczają 6 starożytnych cmentarzysk z lat 24.000 Malta i 8.000 Lokomotiv oraz epoki neolitu i brązu; mitochondrialne haplogrupy A i F, znalezione w grobach w rejonie Irkucka są blisko spokrewnione z europejską U5, która towarzyszyła europejskim migracjom Praindoeuropejczyków). Kolejna, R1a-M417, jest ojcowska dla Praindoeuropejczyków, a więc także dla późniejszych Prasłowian i Polaków z grupy Z280 i PF6155, którzy stanowią 57 procent ludności Polski

 

Oto z pracy Narasimhana 2019 mapa migracji późnego PIE

Mapa ilustruje- c.d.n.

 

 

Z tego właśnie praindoeuropejskiego środowiska ludnościowego (kolor czerwony na poniższej mapie)
 wywodzą się główne aryjskie rody Rorowie i Jatowie w Północnych Indiach w stanie Hariana (kolor ciemnobrązowy)

(zob. A.K.Pathak et al. 2018, The Genetic Ancestry of Modern Indus Valley)

 

 


Między Dnieprem, Kujawami i Karelią nad Jeziorem Onega
zapewne początki rodu Y-R1a w Europie:
Praindoeuropejczyków, Prasłowian i 57% Polaków z grup Z280 i PF6155

Prawdopodobna trasa migracji rodu R1a do Polski z Bliskiego Wschodu,
a potem z kultury protosznurowej z Karelii (k. Sperrings)
i kultury ceramiki sznurowej znad Dniepru (k. Sredni Stog)

Zapewne w areale kręgu kultury janisławickiej, związanej albo z jutlandzką kulturą Maglemose i tworzoną przez ród Y-DNA I1 i I2, około 6000 r. przed Chr., albo z wcześniejszą kulturą świderską, pojawiły się pierwsze ślady rodu R1a w grupie migrantów z Syberii albo Bliskiego Wschodu (przez Gruzję z wkładkami typu "Dęby" na Kujawach (o których L. Domańska 1990). Oczekuję potwierdzenia tej teorii).
 

.

Oto drzewo genealogii Y-DNA rodu R1a:
Praindoeuropejczyków, Prasłowian i 57% Polaków (datowanie poprawione)

A więc tam, w rejonie jeziora Bajkał w Południowej Syberii jest jakby nasza, Polaków  najwcześniejsza ojczyzna.

 Około 57 procent Polaków w swoim Y-DNA

 pod wspólną ojcowską mutacją Karelczyka R1a-M459

 wykazuje dwie młodsze mutacje: "bałtosłowiańską" Z280 lub "słowiańską" PF6155
 

Mutacje te wskazują na naszą przynależność do drzewa wielkiego rodu R1a.  Ten fakt jest podstawowym świadectwem zwartości genetycznej naszego społeczeństwa. Mutacje te powstały około 3000 lat przed Chr., jak podano na dolnym poziomie powyższej tabeli i są dziś dziedziczone przez większość Polaków i niezmiennie przekazywane następnym pokoleniom.

*   *   *

Pozostałe, mniejszościowe grupy genetyczne, zwane haplogrupami, wśród Polaków (podaję za portalem Eupedia);
I1-I2 - 16 %  - To zapewne pierwsi polodowcowi i mezolityczni mieszkańcy polskich ziem, zwłaszcza północnych;
ludzie tej grupy w Skandynawii i północnych Niemczech stanowili najwcześniejszy element proto-germańskiego etnosu.
R1b - 12,5 %  - To rozproszone rodziny drzewa celtyckiego (z kultury halsztackiej i lateńskiej) oraz germańskiego.
N - 4 % - To przybysze od północnego wschodu z plemion ugrofińskich.
E - 3,5 % - To przybysze z wczesnymi rolnikami. Przeważnie mieszkańcy Grecji i Bałkanów.
J2 - 2,3 % - To przybysze głównie z wczesnymi rolnikami z Bliskiego Wschodu w VI tysiącleciu przed Chr.
G - 1,5 %  - To przybysze z rejony Kaukazu, potomkowie pierwszych rolników w Europie z VI tysiąclecia przed Chr.
J1, T i Q - ułamki procenta. J1 - z ludności semickiej; T - rozproszeni po Eurazji; Q - z Azji środkowej lub wschodniej.
Te mniejszościowe grupy mają odrębne pochodzenie i historię i odrębne okoliczności przybycia z Azji, wejścia do wspólnoty z rodem R1a oraz stania się Słowianami.

 

Oto mapa dystansu i pokrewieństwa polskich Y-DNA w Europie

Żródło: Oleg Bałanowski, Genofond Europy, http://генофонд.рф/?page_id=5467

 

Ta sama mapa -  w dużej rozdzielczości:

http://генофонд.рф/wp-content/uploads/Ris.-5.16.jpg

Wycinek mapy dystansu polskich Y_DNA w Europie Środkowej

http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/images/polish_ydna.dist.png
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 

 

II.
GENEALOGIA POLAKÓW
W AUTOSOMALNYM DNA (auDNA)
 

 

1. Autosomalne dziedzictwo Karelczyka z Jeleniej Wyspy
u dzisiejszych Polaków
 

 a) Autosomy Karelczyka w DNA ludzi dzisiejszych.
Gdzie ich najwięcej dziedziczą? - w Polsce!
 

         "KARELCZYK" to mężczyzna - myśliwy zmarły i pogrzebany w latach około 5500-5000 przed Chr. na Jeleniej Wyspie (Oleni Ostrov) na jeziorze Onega w rosyjskiej Karelii, przy granicy fińskiej, wśród ugrofińskich Karelów i  plemienia Wepsów. Jego szczątki archeolodzy znaleźli w grobie na wielkim cmentarzysku ludności myśliwsko-zbierackiej na Jeleniej Wyspie.

         W jego szczątkach paleogenetycy W.Haak i zesp. w 2015 odkryli i z sukcesem przebadali jego DNA. W ojcowskim Y-DNA zidentyfikowano haplogrupę R1a1 z mutacją M459 (zob. wyżej, diagram drzewa genealogicznego). Młodszych, stosownych do czasu jego życia mutacji np. M198 lub YP1272 zespołowi Haaka nie udało się znaleźć w jego archeologicznych szczątkach. A przecież ktoś z jego przodków był ojcem dla mężczyzny z mutacją M198 i dla setek milionów jego potomków w Europie, zwłaszcza słowiańskiej oraz w Azji środkowej i południowej, zwłaszcza indo-irańskich Ariów.
         W jego matczynych mitochondrialnych genach znaleziono unikalną mutację C1g, której najbliższe gałęzie żyją w okolicach jeziora Bajkał i dalej na wschód. W rejonie Bajkału chyba rodziła się też ojcowska haplogrupa R, znaleziona w grobie nad rzeką Angarą pod Bajkałem.
         Przypatrzmy się autosomalnym segmentom owego "człowieka z Jeleniej Wyspy". Gdzie ich obecność, wśród 237 sprawdzanych populacji świata, zaznacza się najwyraźniej? W POLSCE!


(Różnice w nasyceniu kolorów lepiej widoczne pod kątem, nieco od dołu)

Aby dokładniej określić szerszą populację Karelczyka, z której jego przodkowie się wywodzili, a zarazem jego związek i pokrewieństwo z dzisiaj żyjącymi ludźmi, zespół W.Haaka w programie IBD (Isolation by Distance), wykrywającym stopień podobieństwa wybranych segmentów genów autosomalnych do genów żyjących ludzi 237 populacji świata, opracował tabelę podobieństwa. Ku zaskoczeniu genetyków okazało się, że na pierwszym miejscu listy pokrewieństwa z tym "człowiekiem z Jeleniej Wyspy"  znaleźli się, z ilością 69,45 punktów, dzisiejsi Polacy! Dopiero kolejne miejsca zajęli Wepsowie, Finowie, północni Rosjanie, Białorusini itd. Właśnie ten fakt na powyższej mapie genetycznej, wykonanej przez rosyjskiego genetyka-informatyka Sergieja Kozłowa, wyrażony jest intensywnością odcieni koloru czerwonego, którym najbardziej błyszczy - mapa Polski!
Zobacz:
Lista autosomalnej bliskości Karelczyka do dzisiejszych populacji świata, w kolejności od najbardziej do najmniej bliskich. Warto zwrócić uwagę stopień wiarygodności badań poszczególnych grup. Stopień bliskości jest mierzony liczbą posiadanych identycznych segmentów genów autosomalnych w aDNA.
Polacy dziedziczą najwięcej, bo około 69,45 % auDNA człowieka z Jeleniej Wyspy.
http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/Genetic-similarity-to-R1a1-OleniOstrov.pdf

Komentarz Sergieja Kozłowa, autora map autosomalnego DNA, w obliczeniach IBS.

«Оленеостровец» I0061  Это 1072;ти, оленеостровец тоже принадлежал к этой Y-гаплогруппе (предковая ветвь R1a1).

<< "Olenioostrowiec" I0061. To paleoeuropejscy myśliwi-zbieracze północnej części Europy Wschodniej, prawdopodobnie jeszcze bez domieszek z późniejszego napływu genów z południa (od neolitycznych rolników i z innych źródeł). Rzeczywiście, wśród współczesnych nam ludzi największą liczbę bliskich mu populacji znajdujemy wśród północno-wschodnich Europejczyków,  mówiących tak językami indoeuropejskimi, jak i uralskimi. W pierwszej kolejności wyróżniają się Wepsowie, jak i północni Rosjanie z kargopolskiego zestawu próbek HGDP. Próbka z Przybaltyki, zwykle najwyraźniejsza wśród wschodnich Europejczyków, tym razem widoczna trochę słabiej.
Jedynie, kto nie podlega tym prawidłom, to - POLACY. Trudno powiedzieć, czy to normalność, czy może nie. Jednak oprócz tego przypadku polska próbka [w zestawach auDNA] często okazuje się wyjątkowa także na rozmaitych innych naszych mapach.
 Zwraca uwagę na siebie także sygnał z Środkowej Azji i Północnych Indii. Szczególnie interesująca jest ta widoczna znaczna różnica między wyższymi i niższymi kastami w stanie Uttar Pradesz (na mapie widoczne oba zestawy). Narzuca się wersja, że jest to związane z przybyciem Indoeuropejczyków z północy albo przynajmniej z przybyciem nosicieli R1a Olenioostrowca, bo w istocie, Olenioostrowiec należy także do tej Y-haplogrupy (przodkowej gałęzi R1a1). >>

Podobne komentarze publikują inni genetycy.

 

 


b) Konkurencja autosomów Karelczyka
i autosomów ludności późniejszej kultury ceramiki liniowej rytej
(neolitycznej) - w DNA dzisiejszych Polaków
(skrót 'vs', łac.versus - naprzeciw, w zestawieniu)
Zakres kultury ceramiki liniowej/wstęgowej rytej zobacz na mapie, kolor żółty:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kultura_ceramiki_wst%C4%99gowej_rytej

         Potwierdzenie zaskakującego podobieństwa autosomalnych genów współczesnych Polaków do autosomów Karelczyka znad j. Onega ujawniło się w trakcie  porównywania jego genomu do genomów wczesnych rolników z kultury ceramiki liniowej rytej. Powstała ona na Równinie Węgierskiej w rejonie Balatonu i ma swoje kulturowe i ludnościowe źródło w Anatolii (Turcja) na Bliskim Wschodzie. W Polsce ta kultura pojawia się około roku 5400 przed Chr., zwłaszcza w Małopolsce.

Autosomy współczesnych ludzi bliższych ludziom kultury ceramiki liniowej rytej kolor zielony. Natomiast autosomy współczesnych ludzi bliższych człowiekowi z Jeleniej Wyspy wyraża kolor czerwony. Na mapie Polski wybija się właśnie kolor czerwony; przytłumiony jednak, co oznacza wpływ zieleni autosomów neolitycznych rolników na czerwień potomków Karelczyka w Polsce.

*  *  * 
 

c) Konkurencja autosomów Karelczyka i autosomów ludności późniejszej kultury jamowej (neolitycznej) znad Wołgi i Samary -
w DNA dzisiejszych Polaków

 

         Z tą kulturą jamową (Yamna), rozwijającą się około 1250 km od Jeziora Onega i trwającą w latach 3300-2400 przed Chr. w pobliżu styczności rzek Wołgi i Samary archeolodzy, genetycy, a zwłaszcza językoznawcy-indoeuropeiści wiązali wielkie nadzieje na wyjaśnienie genezy ludności w Europie, jej ludności, języka praindoeuropejskiego, z zwłaszcza Słowian. A jaka jest rzeczywistość w zestawieniu autosomów ludzi tej kultury (R1b w Y-DNA) i człowieka z Jeleniej Wyspy R1a w Y-DNA - u dzisiejszych ludzi?

Obydwie grupy autosomalne mają tylko częściową tożsamość. Przewagę autosomów dzisiejszych Europejczyków, pochodzących od ludności kultury jamowej, wyrażono kolorem zielonym; natomiast przewagę autosomów, pochodzących od Karelczyka, wyrażono kolorem czerwonym. U dzisiejszych Polaków znów wyraźnie przeważa kolor czerwony, czyli autosomy Człowieka z Jeleniej Wyspy, choć trochę osłabiony kolorem zielonym.
 

Człowiek z Jeleniej Wyspy ma w Polakach swoich najbliższych krewnych
tak w ojcowskim Y-DNA, jak i w genach autosomalnych.

 

*       *      *  

Tzw. Karelczyk z Jeleniej Wyspy nie mieszkał na niej; było tam tylko pogańskie miejsce kultu i cmentarz pochówków dla okolicznej ludności myśliwsko-zbieraczej z Karelii. Mógł on pochodzić np. z areału kultury Serteya (osada Serteja nad rzeczką Sertejką, lewego dopływu Dźwiny, mapa niżej) lub z pobliskiej, sąsiedniej kultury Usvyaty (nad jeziorem Usviaty, prawe obrzeże Dżwiny), rozwijających się pod wpływem archeologicznej grupy Sperrings.  Tam bowiem, z kultur Serteya i Usvyaty w międzyrzeczu Dżwina-Dniepr pochodziły cztery próbki R1a, które przebadała i opracowała genetycznie Czekunową i zespół w 2014. Było to miejsce ożywionego przeplywu mezolitycznej ludności na szlaku z zachodu na wschód: Bałtyk-Powołże lub z południa na północ: Podnieprze-Lowat/Dżwina. Innym miejscem niedawnego pochodzenia Karelczyka może być areał kultury janisławickiej w Polsce; tam właśnie zidentyfikowano dotąd jedyny grób tej kultury, a jest to pochówek także wertykalny, tu - w pozycji siedzącej. 
Antropologom nie udało się jednoznacznie zakwalifikować Karelczyka do jakiejś razy, np. mongoloidalnej lub kaukaskiej. Jego antropologiczny typ można nazwać międzyrasowym albo ponadrasowym. Wyraził to M.M. Gerasimov tworząc reprodukcję jego twarzy, jak wyżej (por. A.S.Semenov, V.V.Bulat, On localization of Ancient Bearersof Y-DNA R1a Haplotype in Estern Europe Neolithic Cultures, Russian, Moscow 2015; http://ejournal23.com/journals_n/1453208266.pdf )

Ów Człowiek z Jeleniej Wyspy (grób 125) należy do czwórki spośród 177 pochowanych na tym cmentarzu na przestrzeni około stu lat w pozycji wertykalnej (stojącej lub siedzącej). Podobny  przykład mamy z kręgu kultury janisławickiej koło Łodzi (ilustracja niżej). Może to świadczyć najpierw o związkach ludnościowych między tymi regionami (na co wskazują badania Y-DNA i aDNA, Haak et al. 2015), a po drugie o wysokiej randze społecznej jednego i drugiego. Pozycja wertykalna miała symbolizować pośmiertną  rolę w świecie zmarłych: nadzorowanie i troskę o swoich ludzi. Widocznie był ojcem rodu albo przywódcą plemienia - jak dowodzą J.O'Shea, M.Zvelebil, Oleneostrovski mogilnik: reconstrucrting the social and economic organization..., 1984.
Datowanie cmentarza: Haak et al. 2015: lata 5000-5500 Cal BC.
Lu et al. 2016: lata 6800-5950 cal BC, tj. ~6.400 przed Chr.  Dla porównania grób Człowieka z Janisławic datowany jest na około 6000 r.
Stanaszek, L. and Mankowska-Pliszka, H. (2013), Nowe spojrzenie na "człowieka z Janisławic". Analiza antropologiczna-kliniczna szkieletu, [w:] Prehistoryczny łowca. Wystawa o człowieku z Janisławic, str. 17-26. (Janisławice 6000 BC; mtDNA U5b1b; 16189C 16270T).

 1.Oleni Ostrov na JeziorzeOnega w Karelii, 6400 lat przed Chr.
 2.Chwałyńsk nad Wołgą; także R1a-M459 z 4700 przed Chr.
 3.Serteja-Uswiaty: tam R1a z  4000, 2500 i 800 r. przed Chr.

Janisławice, krąg kultury janisławicko-rudoostrowskiej,VI-V tys. p.n.e.

Ten pochówek wertykalny (pozycja siedząca) z bogatym wyposażeniem
to odpowiednik wertykalnego pochówku Karelczyka na Jeziorze Onega.

.


Nurek czarnoszyi ( kliknij by powiększyć)
"Gdy nie widzisz nurka na falach jeziora, nie wchodź do wody!" (karelskie)

W wyposażeniu grobu Karelczyka obok jego ciała złożono wyjątkowo kości lewych nóżek nurka czarnoszyjego. Nadto, jak górną część ciała zmarłego, tak także wyjątkowo kości tych ptaków posypano czerwoną ochrą. Ta praktyka zapewne wyrażała wiarę w magiczną i nadprzyrodzoną moc tego ptaka, zdolnego znaleźć i wyłowić topielca i doprowadzić go do brzegu. Ten gest zapewne miał wzmocnić społeczną rolę samego zmarłego, ojca rodu czy przywódcy plemienia, w czuwaniu i trosce o zmarłych lub zostających przy życiu członków grupy (por. Mannermaa et al.. 2008, Birds in late mesolithic burials at Yuzhniy Oleniy Ostrov - What do they tell about humans and the environment?, FA XXV). To chyba kolejne podkreślenie znaczenia "Karelczyka" w społeczności Karelów lub Wepsów w rejonie jeziora Onega.

Rzeźba głowy łosia sprzed 8400 lat (z grobu na Jeleniej Wyspie na Jeziorze Onega w Karelii)

Zobacz sztukę i petroglify starożytnych Karelów

 

Jeszcze jedno zaskoczenie

Zaskakująca bliskość genetyczna rodu R1a Polaków oraz Wepsów w sąsiedztwie Karelii

- wynik badań P. Underhill et al. 2014. The phylogenetic and geographic structure of Y-chromosome haplogroup R1a

http://www.nature.com/ejhg/journal/v23/n1/pdf/ejhg201450a.pdf


 

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

2. Autosomalne dziedzictwo ludności kultury
ceramiki sznurowej (w tym Karelczyka)
w DNA dzisiejszych Polaków
Znalezione obrazy dla zapytania corded ware culture

Kultura ceramiki sznurowej (Corded Ware culture) i kultury z nią związane.
 


Corded Ware Culture według J. Mullera

https://4.bp.blogspot.com/-_-COhZtOIag/V0VA3TDIeNI/AAAAAAAAEe0/WU3AaJOFHcQKTPnNwMHeBzLIhhk0e8YNQCLcB/s821/Corded_Ware_Culture_map.png

Około lat 3000-2250 przed Chr. głównie na terenie przyszłej Polski, wschodnich Niemiec, zachodniej Ukrainy, Białorusi oraz bałtyckiej Litwy i Łotwy rozwija się kultura ceramiki sznurowej. Powstała prawdopodobnie nad Dnieprem (Srednij Stog; wg. Kotova) jako kontynuacja migrującej z północy, z Karelii, protosznurowej kultury Sperrings.
 

a) Autosomy ludzi kultury ceramiki sznurowej
w DNA dzisiejszych Polaków

           Kultura ceramiki sznurowej jest uważana za wieloetniczną. Pierwotnie jest jednak tworem potomstwa ojcowskiego R1a1a1-M417, identyfikowanego z Praindoeuropejczykami, gdyż jej dwie podgałęzie tworzą wczesne populacje Indoeuropejczyków: europejskich z mutacją Z283 i azjatyckich ludów języka aryjskiego w Indiach i Iranie, Z93. W paleogenetycznych badaniach ludności kultury ceramiki sznurowej zdecydowanie przeważają genomy z mutacją M417. Inne można uważać za przypadki osobliwe.

 

 

Okazało się, jak na to wskazuje powyższa mapa kolorem czerwonym, że terytorium horyzontu kultury ceramiki sznurowej niemal dokładnie pokrywa się z terytorium rozproszenia autosomów człowieka z Jeleniej Wyspy (jak wskazuje mapa dzisiejszych autosomów Karelczyka - wyżej). W tym badaniu dzisiejsze centrum autosomalnej rodziny kultury ceramiki sznurowej znajduje się na równi: w Polsce, Ukrainie zachodniej i Białorusi oraz z nieznaczną przewagą u Bałtów (Litwa).

*  *   *  


b) Konkurencja autosomów ludności kultury ceramiki sznurowej
i autosomów ludności wcześniejszej kultury ceramiki liniowej rytej
 - pierwszych rolników - w DNA dzisiejszych Polaków

Kultura ceramiki liniowej rytej, cechująca wczesnych rolników, powstała - jak napisano wyżej - na Równinie Węgierskiej, zapewne w rejonie Balatonu i ma swoje kulturowe i ludnościowe źródło w Anatolii (Turcja) i rolnicze na wzgórzach irańskiego Zagrosu. W Polsce, głównie południowej i na Nizinie Europejskiej od Niemiec  ku Iberii kultura ta pojawia się około roku 5400 przed Chr.

Wyrażona kolorem zielonym przewaga autosomów kultury ceramiki sznurowej u dzisiejszych ludzi ma swoją granicę na Odrze i Nysie Łużyckiej. Polska znajduje się w zakresie tej zieleni z niewielkim zaciemnieniem "południowym". W Europie zachodniej, a zwłaszcza południowej zdecydowanie przeważają dziś autosomy wczesnych rolników z Bliskiego Wschodu, wyrażone kolorem czerwonym. Specyfiką ludności kultury ceramiki liniowej jest obecność ojcowskiej haplogrupy G2a, kaukaskiej i bliskowschodniej, także "człowieka z lodowca", Oetzi.


*   *   *

c) Konkurencja autosomów ludności kultury ceramiki sznurowej
i autosomów ludności niemal równoczesnej kultury jamowej -
w DNA dzisiejszych Polaków

         Z kulturą jamową, rozwijającą się i trwająca w latach 3300-2400 przed Chr. nad rzekami Wołgą i Samarą w rejonie ich stuku,  archeolodzy, genetycy, a zwłaszcza językoznawcy-indoeuropeiści wiązali wielkie nadzieje na wyjaśnienie genezy ludności Praindoeuropejskiej i wspólnoty języka Praindoeuropejskiego. W szczególności kulturę jamową niesłusznie uważano za źródło dla kultury i ludzi kręgu ceramiki sznurowej.
O różnicy między autosomami ludności obydwu kultur zapewne decydują autosomy ludzi z haplogrupami ojcowskich Y-DNA: R1a w kulturze ceramiki sznurowej i R1b w kulturze jamowej. Badania paleogenetyczne Haaka (2015) i Allentofta (2015) ujawniły tę specyficzną obecność haplogrup Y-DNA w omawianych kulturach.
         A jaka jest ta rzeczywistość w autosomach dzisiejszych ludzi?

Na mapie brak jest wyrazistych kolorów tak dla kultury ceramiki sznurowej, jak i dla kultury jamowej, co znaczy, że potwierdza się jakieś autosomalne ich pokrewieństwo. W szczególności jednak widzimy, że ludność Polski, Białorusi, zachodniej Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii zachodniej, Serbii i Chorwacji w znacznej mierze wykazuje przewagę autosomalnego dziedzictwa ludności kultury ceramiki sznurowej (kolor zielony), podczas gdy Niemcy, Czechy, Austria i Węgry oraz Turcja, wschodnia Ukraina, Rosja, a najbardziej  i Estonia wyraża obecność raczej autosomów ludności kultury jamowej (kolor czerwony).

 

*   *   *
d) Konkurencja autosomów ludności kultury ceramiki sznurowej
i autosomów ludności późniejszej kultury pucharów dzwonowatych -
w DNA dzisiejszych Polaków

         Eneolityczna kultura pucharów dzwonowatych powstała około roku 3000 przed Chr. prawdopodobnie w Portugalii, docierając do Polski około połowy III tysiąclecia przed Chr. Została ona zdecydowanie zdominowana przez ludzi celtycko-italskiej haplogrupy R1b (z ojcowską mutacją M23). Wśród ludności polskiej grupa R1b występuje, jak podaje Eupedia. w około 12 procentach. Archeolodzy zwykle podkreślają kulturowy podział Europy  III tysiąclecia, na część zachodnią z kulturą pucharów dzwonowatych (przeważnie R1b w Y-DNA) i część wschodnią z kulturą ceramiki sznurowej (przeważnie R1a w Y-DNA). A jak jest w autosomach dzisiejszych Europejczyków?

Jak widzimy, na mapie Polski autosomy ludności kultury pucharów dzwonowatych (kolor czerwony) w konkurencji z autosomami ludności kultury ceramiki sznurowej (kolor zielony) nie wycisnęły mocniejszego śladu. Ludność kultury pucharów dzwonowatych nie doszła do Ukrainy zachodniej  i Rumunii. Zastanawia jednak jej silny wpływ na terenie wschodniej Ukrainy, gdzie niektórzy archeolodzy rosyjscy upatrywali źródeł dla kultury sznurowej i R1a ludności polskiej.

*   *   *

 

e) Konkurencja autosomów ludności kultury ceramiki sznurowej
i autosomów ludności późniejszej kulty unietyckiej -
w DNA dzisiejszych Polaków

Kultura unietycka, która wyłoniła się najprawdopodobniej pod wpływem kultury pucharów dzwonowatych i ceramiki sznurowej  w północnych Czechach, na Morawach, Słowacji, w Niemczech i w zachodniej połowie Polski, rozwijała się w latach około 2300-1600 przed Chr. Przeważała w niej  ojcowska haplogrupa R1b, z częściowym udziałem R1a.

W konkurencji z autosomami ludności kultury ceramiki sznurowej (kolor zielony) autosomy ludności kultury unietyckiej (kolor czerwony) wśród dzisiejszych ludzi na terenie Polski zdecydowanie ustępują "sznurowcom", zresztą nie wykazując nigdzie w Europie zdecydowanej obecności.

Nowa zagadka archeologiczna
Mszkowice, gmina Łącko, Malopolska

https://www.youtube.com/watch?v=kgmTkjgCDzU

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 

 

f) Prabałtosłowianie R1a w kulturze trzcinieckiej


O kulturze trzcinieckiej zob. tutaj

Człowiek z Gustorzyna, R1a-Z280>S24902 (PL_N17) – kto to?

Kto to był ten starożytny człowiek z Gustorzyna, gmina Brześć Kujawski, którego analiz genetycznych dokonała paleogenomika i oczekujemy ich publikacji?  Jego szczątki (sygn. PL_N17) i pochówek datowane są na około 1900 rok przed Chrystusem i przypisane zostały do kultury trzcinieckiej (od Trzciniec nad Wisłą, pow. Opole Lubelskie).

Na drzewie genealogicznym Y-DNA jego miejsce wyznacza polimorfizm (SNP) R1a-S24902, który stanowi haplogrupę synowską względem R1a-Z280. Synostwo w genetyce populacyjnej oznacza dystans niekiedy większy niż jedno pokolenie; jest to po prostu pierwsze rozgałęzienie poniżej ojcowskiego SNP. Jeżeli Z280 wyłonił się 3000 lat przed Chrystusem, to S24902 dopiero 2600 lat przed Chr., co oznacza, że wszystkie wcześniejsze odgałęzienia, powstała w ciągu 400 lat, wyginęły.

Człowiek Z280, ze względu na jego czas powstania (po rozpadzie wspólnoty praindeuropejskiej) i szerokie rozprzestrzenienie od Łaby do Wołgi, został umownie nazwany ojcem Bałtosłowian. W genezie Bałtosłowian mogli z nim uczestniczyć także genetyczni jego bracia. Jeden z nich to człowiek o symbolu polimorfizmu Y2395; jego potomstwo prawie w całości przeszło na Skandynawię i stamtąd częściowo na Wyspy Bratyjskie i żyją tam do dziś, a w niektórych okolicach w zagęszczeniu do około 30 procent ludności. Przyjęli etniczne cechy Germanów.

Drugi z braci to człowiek z polimorfizmem PF6155. Jego dzisiejsze potomstwo rozprzestrzeniło się głównie w krajach zachodnio-słowiańskich (Polska, Słowacja, Czechy i Niemcy Wschodnie).

A trzeci z braci to Y17491; niewielu ma dziś potomków - rozpoznano tylko kilku.

Wszyscy ci bracia mogli być współtwórcami indoeuropejskiego dialektu zwanego bałtosłowiańskim, który potem podzielił się na języki bałtyckie (języki np. Litwinów, Łotyszów i Prusów) i języki słowiańskie.

Wśród najbliższych potomków, jakby genetycznych synów człowieka Z280, znajduje się ów archeologiczny człowiek z Gustorzyna na Kujawach, S24902 (w archeologii jego szczątki mają symbol PL_N17).  Miał on pięciu braci.  Dzisiejszych potomków trzech z nich odkryto niedawno i są bardzo nieliczni. Czwarty z braci to człowiek Z92, którego rosyjscy genetycy, ze względu na bardziej północne rozprzestrzenienie się w Europie Wschodniej, przydali etnonim „Neurowie”. Piąty z braci Kujawianina to człowiek z polimorfizmem CTS1211. Jego dzisiejsi potomkowie (wśród których jest i autor) rozprzestrzenieni są szeroko jak i Z280, od Łaby i Alp na zachodzie po Wołgę na wschodzie.

Tak więc znamy już pochodzenie większości Polaków i innych Słowian w liniach ojcowskich od Z280 i jego braci oraz od jego syna S24902 i jego braci.

Ale nas interesują także autosomalne czyli populacyjne auDNA, ulegające rekombinacji w związkach rodzicielskich. Z jakich populacji wywodzą się auDNA człowieka z Gustorzyna?

Mamy już, dzięki staraniom Davidskiego z blogu Eurogenes, podstawowe wierne analizy. Segmenty jego auDNA są niemal identyczne z głównymi przedstawicielami kultury ceramiki sznurowej z Estonii i z Niemiec z III tysiąclecia przed Chr.: to ponad 60% auDNA podobnych do auDNA kultury Jamowej znad Samary, około 25% auDNA człowieka Lengyel z Brześcia Kujawskiego i 13% zachodnioeuropejskich myśliwych-zbieraczy (zapewne potomków człowieka Goyet-Q116 z kultury świderskiej)

Na mapie auDNA ujawnia się bliski związek z człowiekiem z Gustorzyna ludzi kultury zrębowej w rejonie nadczarnomorskim/kaspijskim i kultury Sintaszta na południowym Uralu. A są to kultury Ariów, migrujących w kierunku Azji środkowej i południowej.

A jaki związek człowieka z Gustorzyna z dzisiejszymi Polakami? Dzisiejsi Polacy w auDNA wyglądają jak jego potomstwo, ale nieco bardziej zachodnie, o czym zadecydowały późniejsze częste związki z kobietami z kierunku zachodnioeuropejskiego.

W ten sposób potwierdziło się pochodzenie kultury trzcinieckiej od ludzi kultury ceramiki sznurowej, jej rodzimy charakter i ciągłość genetyczna zwłaszcza w Y-DNA z dzisiejszymi Polakami

 

 

g) Autosomalne dziedzictwo ludności kultury łużyckiej (pól popielnicowych) wraz z dziedzictwem ludności ceramiki sznurowej i Karelczyka - w DNA dzisiejszej ludności Polski i krajów sąsiednich
 

         Ludność horyzontu kultury pół popielnicowych (urnfield) w Europie, w tym Piliny na Węgrzech i Kyjatice Słowacji, a zwłaszcza rozwijająca się głównie między Bugiem i Łabą w Polsce kultura łużycka, która w latach 1300-400 przed Chr.  ma dziś najbliższych sobie pokrewnych potomków zwłaszcza wśród polskich Słowian i na zachód od Polski. To na pewno genetyczne dziedzictwo od co najmniej kultury ceramiki sznurowej w III tysiącleciu przed Chr.

 

BR2 człowieka z Ludas (Węgry), kultura Kyjatice (słowacka, para-łużycka) - 1200 r. przed Chr.


Tabela przekazu DNA od starożytnych populacji do dzisiejszych
 http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/images/br2_polish.gif

Tabela komponentów w starożytnych populacjach węgierskich, w tym BR2 (Gamba et al. 2014)
https://media.nature.com/lw926/nature-assets/ncomms/2014/141021/ncomms6257/images_hires/ncomms6257-f4.jpg
BR2:  EEF (neolityczni rolnicy) = 54,4%; CHG (kaukascy myśliwi-zbieracze) =4 %; WHG (zachodni myśliwi-zbieracze) = 41,6%

Sporządzona przez zespół genetyków irlandzkich (L.Cassidy et al. 2015) mapa autosomalnego podobieństwa przedstawia region najbliższego podobieństwa/pokrewieństwa dzisiejszych ludzi w Polsce do ludności kultury łużyckiej (kolor czerwony) i brak jakiegokolwiek podobieństwa w Izraelu i częściowo wśród Basków (kolor niebieski).
..........................
22 października 2017 ogłoszono wstępne wyniki badań doktorskich genetyka dra Ch. Sell

https://publications.ub.uni-mainz.de/theses/frontdoor.php?source_opus=100001279&la=en (+PDF)
Badania dotyczyły analiz genetycznych 21 wojowników poległych w Bitwie w Weltzin czyli Wielczyn nad rzeką Tollense za Odrą, niecałe 100 km od Szczecina. W olbrzymiej wojnie, w której mogło uczestniczyć do 4000 walczących poległo około 750 ludzi. Do bitwy doszło około 1250 r. przed Chr., na pograniczu kultury łużyckiej i nordyckiej.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_nad_rzek%C4%85_Tollense

Jak wykazały badania genetyczne, walczyły z sobą oddziały germańskie i słowiańskie z kultury łużyckiej. Wśród przebadanych poległych dziesięciu wojów było z różnych populacji Germanów, a siedmiu ze Słowian. Poniżej podana jest tabela wyników testowania ich autosomalnego DNA, które jako komponenty dziedziczone są w niektórych dzisiejszych populacjach Europy lub Azji. Najwięcej procentowo dziedziczą Słowianie, oznaczeni na tabeli nazwą: East-Central Europe (Środkowo-Wschodnia Europa). Jesteśmy więc w Europie nad Wisłą jako potomkowie co najmniej od kultury łużyckiej, jako jej potomkowie.

 

Objaśnienia tabeli
Tabela przedstawia statystyczną analizę autosomalnego DNA ofiar bitwy w Weltzin/Wielczyn nad rzeką Tollense około 1250 r. przed Chr. (kultura łużycka).
- K36 oznacza komponenty 36 różnych populacji, wybranych przez Eurogenes-blog (Davidski).
- W pierwszych dwóch liniach numery próbek i ich symbole.
- Liczby tabeli oznaczają procenty DNA znalezione w poszczególnych populacjach.
- Najwięcej komponentów znajdujemy wśród Słowian (18,20%) nazwanych Środkowo-Wschodnia Europa.
- Jednak sumarycznie więcej komponentów znaleziono w kilku populacjach germańskich razem wziętych.

- Dość wysoki procent w Iberii jest może skutkiem migracji plemion gockich we wczesnym średniowieczu.
- W niektórych populacjach - zero komponentów od ludzi kultury łużyckiej.

 

Na podstawie powyższej tabeli PCA
powstaje obraz genetycznego dystansu i podobieństwa dla próbek Tollense - Zeltzin

 

............................

 PODSUMOWANIE
Tak więc obecność  Y-DNA haplogrupy R1a1, reprezentowanej przez Karelczyka i jego autosomalnego DNA na terenie Polski trwa od około połowy VI tysiąclecia przed Chr. poprzez kulturę ceramiki sznurowej i łużycką do dziś.

 

Gdzie genomy (autosomowe DNA) dzisiejszych
populacji Wschodniej Europy "widzą" swoją ostatnią wspólną kolebkę?

Mapa przedstawia rozmieszczenie praludów około 1000 r. przed Chr.
Prasłowianie - kolor żółty, Prabałtowie - pomarańczowy, Praugrofinowie - zielony, Pragermanie - beżowy, Praceltowie - czerwony, Prailirowie/Weneci (nad Dunajem) - różowy, Pratrakowie - filetowy

Źródło/autor: User: Mathiasrex Maciej Szczepańczyk, based on layers of User:Dbachmann
https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=21272440

 

Mittnik

https://drive.google.com/file/d/1EWIsxP1dJvV9hqBJyKJ12GwMeEqpmNcu/view

 


Szczegółowo o powyższych próbkach auDNA w nas: http://www.historycy.org/index.php?showtopic=42083&st=4560

 

....

Mapka z 8 genomów Serbo-Łużyczan, którzy wyraźnie reprezentują Polaków

jeszcze wyraźniej niż człowiek RISE598 z Suwałk
(cyfry oznaczają rankig od 1do 100)

http://i.imgur.com/YLRzalt.png

....

Lokalizacja DNA owych Serbo-Łużyczan-Polaków w stosunku innych populacji tego regionu Europy

https://s15.postimg.org/hnfsjm9bv/germ.jpg 

(źródło: portal Historycy:  http://www.historycy.org/index.php?showtopic=42083&st=4590 )

....

Zob. też na mapie Olega Bałanowskiego: "Genofond Europy": 

http://генофонд.рф/?page_id=6491
 
http://генофонд.рф/wp-content/uploads/k8-vostochnoevropeyskiy-500x500.jpg
http://генофонд.рф/wp-content/uploads/k8-vostochnoevropeyskiy.jpg


Ten sam teren - kraje przybałtyckie jako ojczyznę ludności słowiańskiej
pokazuje analiza statystyczna PCA  ludności krajów słowiańskich

 


 



 

II.

Co dopowiada archeologia o bliskich nam dziejach,
o czasach post-łużyckich i przedpolskich?
 

Fakt genetycznej słowiańskości kultury łużyckiej zmusza do nowego, bardziej odpowiedzialnego spojrzenia
na następne po niej kultury na ziemiach polskich, innego niż to, które kreuje allochtoniczny nurt archeologii polskiej
 

1) Kultura pomorska
to postłużycka i zapewne praslowiańska kultura wieków VII-III przed Chr.

 

A ten, z polsko-czesko-słowackich Prasłowian, pochowany w Grodzsku Bielskim
pod Kijowem w kulturze czernoleskiej w 800-400 r. przed Chr.



-   -   -
2) Okres "wpływów rzymskich"

to właściwie sześć wieków dominacji germańskich i celtyckich głównie w kulturze przeworskiej na ziemiach
polskich w latach od około 200 r. przed Chr. do około 400 A.D. Po ich odejściu na południe i zachód
Słowianie przez długi czas musieli odbudowywać swoją egzystencję i jedność, także językową.

 

Kultura przeworska to zapewne Wandalowie+Słowianie
zob. Cztery genomy z rejony Dunajca



-   -   -
3) Kultura praska

to zapewne kultura zachodnioslowiańska i przedpolska, którą między Bugiem a Dnieprem uformowały wcześniej zapewne grupy uciekinierów przed najazdem ludności kultur germańskich  i celtyckich, a po ich odejściu około 400 A.D. na południe połączyły się z resztkami autochtonnej ludności kultury pomorskiej, która na polskich ziemiach przetrwała czasy "wpływów rzymskich", a właściwie dominacji germańskich i celtyckich; przeniosła ona w czasy polskie praindoeuropejskie nazwy rzeczne, a zarazem spowodowała ujednolicenie dialektu słowiańskiego.

Dzięki tym grupom Słowianie zachodni i Polacy zachowali ciągłość biologiczną i genetyczną z ludnością tych ziem poprzednich tysiącleci aż do Karelczyka z Jeleniej Wyspy. Mamy tę pewność naukową mimo dotąd negatywnych wypowiedzi archeologów z niektórych instytutów naukowych.


 

Nie jesteśmy drzewem bez korzeni,
jak to drzewo z niedawnego otoczenia kościoła w Tropiu.

O jego podstarzałą koronę fachowo zadbali pracownicy ochrony zabytków przyrody. Dzieło wykonali, wzięli pieniądze i odeszli. Zapomnieli jednak sprawdzić... korzeni. W piątek, 26 listopada 2005 r., niedługo przed nabożeństwem, gdy ludzie masowo wchodzą na plac kościelny po schodach, które tu widzimy, drzewo padło! Dziwnym szczęściem - nie zabiło nikogo!

Taki jest los drzewa bez korzeni...

Drzewo bez korzeni
nadaje się tylko na drewno!

Na szczęście - nie dotyczy to Polaków i Polski!
 

https://verenich.files.wordpress.com/2014/07/lithuanianibd.png

 

IV.

Tymczasowe podsumowanie


      Kim jesteśmy, skąd przyszliśmy..." - jak na to pytanie D. Reicha odpowiadamy w sprawie Słowian i Polaków? Na to pytanie odpowiedzieli na swój sposób P. Ralph i G. Coop 2013 w pracy  "The Geography of Recent Genetic Ancestry across Europe" (Geografia i niedawni przodkowie genetyczni w Europie)

 https://journals.plos.org/plosbiology/article?id=10.1371/journal.pbio.1001555

      Na owej stronie Figure 5 w poszczególnych siedmiu kolumnach dla kolejno siedmiu pojedynczych lub złączonych populacji: S-C (Serbowie-Chorwaci), PL (Polska), R-B (Rumunia-Bułgaria), D (Niemcy),  UK (Zjednoczone Królestwo),  IT (Italia), Iber (Hiszpania, Portugalia), pokazuje ilość wspólnych przodków par osób wewnątrz kraju jak i między krajami sąsiednimi w tej samej kolumnie.
Na obrzeży po lewej podano w czterech zakresach liczbę wspólnych przodków od 0...do X. Dla każdego kraju podano obliczenia wspólnych przodków w ilości od...do, bez podania uśrednienia.
Po prawej w ostatniej kolumnie podano cztery zakresy czasu: 1 - do 500 lat, 2 - około 1000 lat temu, 3 - około 2000 lat temu, 4 - około 3000-4000 lat temu.

http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/images/common_ancestors.jpg

- Ilu mają Polacy (kolumna 2, PL, kolor niebieski) wspólnych przodków na losową parę obywateli Polski albo z Polski i kraju drugiego, w poszczególnych okresach czasu kolejno od góry: nowożytność (0-1500 r), średniowiecze (około 1000 r.),  starożytność (epoka żelaza, około czasów Chrystusa), epoka brązu (około 1000-2000 r. przed Chr)?

 

a) w nowożytności wśród Polaków (PL) na parę współobywateli (PL) przypada około 2 przodków (PL);
    Polacy z Rumunami (RB granatowy) 0,5; z Niemcami (DE zielony) 0,3; a z innymi po około 0,1

b) w średniowieczu (około r. 1000) Polacy ze współobywatelami 120, z Serbo-Chorwatami (SC) 38,
    (z Rumunami (RB) 20, z Niemcami (D) 15, a z pozostałymi po około 3.
c) w epoce żelaza (w czasach Chrystusa) Polacy ze współobywatelami (PL) 400, z Serbo-Chorwatami (SC) 480,
    z Rumunami (RB) 380, z Niemcami (D) 200, z Anglią (UK) 120, a z Włochami (IT) i Iberią (Iber) po około 50.

d) w epoce brązu (r. 1000-2000 przed Chr.) Polacy ze współobywatelami 500, z Serbochorwatami, Rumunami
     i Niemcami po około 300, z pozostałymi po stokilkadziesiąt. Natomiast poza tabelą Polacy z Węgrami po 1200
     i podobnie Węgrzy z Polakami.


Co w tym porównaniu Polaków wyróżnia?


 

W porównaniu z innymi krajami mamy najwięcej wspólnych przodków z... Polakami, co świadczy o wielowiekowym wspólnym przebywaniu na tej ziemi.

W porównaniu z innymi krajami mamy też znaczne i dawne pokrewieństwo z krajami sąsiednimi. Świadczy to o naszej dawności w ich otoczeniu.

;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;  ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

         Podsumowanie jest tymczasowe, bowiem co kilka miesięcy pojawiają się kolejne wyniki analiz paleogenetycznych, ubogacające naszą wiedzę o pochodzeniu osób, rodów, plemion i wielkich grup ludzkich, wymagające niekiedy pewnych korekcji wniosków ostatecznych. Odnośnie pochodzenia Polaków posiadamy już prawie wystarczającą wiedzę o naszych korzeniach, pochodzących od co najmniej siedmiu i pół tysiąca lat, czyli od czasu Karelczyka, owego "człowieka z Jeleniej Wyspy" na jeziorze Onega. Kolejne odkrycia będą tylko ubogacały tę wiedzę.
 

         Czego jeszcze nie wiemy, a bardzo chcemy wiedzieć?
1) Skąd ów Karelczyk przybył do Karelii nade jeziorem Onega? Niektóre autosomalne ślady wskazywałyby niby na trasę przez środkową Syberię, od okolic Bajkału, gdzie żył jego praprzodek, człowiek z haplogrupy R*. Ale jego ojcowskie geny Y-DNA wskazują na bliski Wschód, gdzie - na południe od Kaukazu - żyją ludzie z najstarszego odgałęzienia rodu R1a, a mutacją YP4141. Trasa migracji mogła prowadzić przez Gruzję (Tsalka), gdzie rozpoznano archeologiczne wkładki typu Dęby, co omawiam na osobnej stronie. Dalej - przez Krym, dolne i środkowe Podnieprze (Rudoj Ostrow pod Kijowem), Wołyń, Ziemię Lubelską (Stare Baraki), Janisławice pod Łodzią - na Kujawy (osada Dęby).

2) Nie ma dotąd szerszego zakresu badań archeogenetycznych ludności najstarszych dla rodu R1a kultur w Polsce: janisławickiej i amfor kulistych, czyli sprzed kultury ceramiki sznurowej. Prace nad tą drugą trwają w Kanadzie.
3) Potrzebujemy dogłębnego badania Y-DNA i autosomów materiału R1a z terenu międzyrzecza Dźwina-Dniepr, tylko jakby wstępnie przebadanego w 2014 przez zespół Czekunowej, z IV i III tysiąclecia. Może on być poświadczeniem pierwszego zarysowania podziału na przyszłych Słowian wschodnich i zachodnich,  Jakiś podział mógł być już faktem w czasie kultury trzcinieckiej, a na pewno istniał w czasie osobnego rozwoju kultury kijowskiej, kołoczyńskiej i pieńkowskiej na wschodzie, a post-pomorskiej i praskiej na zachodzie areału słowiańskiego.
4) Pomiędzy archeologicznymi kulturami ceramiki sznurowej i łużyckiej była kultura trzciniecka; nie ma dotąd żadnych badań jej materiału genetycznego.
5) Ciekawe wyniki może dać paleogenetyczne badanie ludności kultury pomorskiej, jeśli znajdą się jakieś niespalone szczątki ludzkie. Na pewno w czasach, gdy na naszych ziemiach panoszyły się plemiona kultur germańskich (jastorfskiej, oksywskiej, wielbarskiej i przeworskiej) i celtyckich (halsztackiej, lateńskiej, puchowskiej i tynieckiej),  ludność ta w części przetrwała jako ludność autochtonna, czyli miejscowego pochodzenia, dając początek ludności Słowian zachodnich, a w części rozproszyła się poza Bugiem pod nazwą kultury Praga-Korczak, a później powróciła na swoją "ojcowiznę" polską.
 

         Niezależnie jednak od powyższych kwestii, dzięki badaniom owego człowieka z Jeleniej Wyspy, kilku ludzi z kultury ceramiki sznurowej, a także kilku ludzi z kręgu kultury łużyckiej z późnego brązu: człowieka z Ludas i trzech osób z ziem na zachód od Odry (z Lichtenstein Höhle - 2 i Halberstadt - 1), oraz dysponując, dla porównania, już tysiącami badań całych genomów obecnie żyjących ludzi, mamy już wyraźny i nieprzerwany szlak rozwoju Słowian i Polaków jako grupy biologicznej, etnicznej i kulturowej - od owego Karelczyka sprzed siedmiu tysięcy lat, poprzez ludzi kultury ceramiki sznurowej i kultury łużyckiej, do dziś. Wspaniałe to dziedzictwo!
         Podnoszony przez współczesnych archeologów problem pustki osadniczej na terenie Polski jako dowód nieistnienia Słowian przed piątym wiekiem AD przynajmniej na naszych ziemiach po odejściu plemion germańsko-celtyckich na południe, można łatwo przezwyciężyć argumentem, że ci sami naukowcy przyznają zarazem, że jakaś autochtonna ludność jednak przetrwała ten druzgocący najazd i sześciowiekowe panowanie plemion germańskich na naszych ziemiach od około 200 r. przed Chr. do ok. 400 AD w kulturach jastorfskiej, przeworskiej, oksywskiej i wielbarskiej oraz plemion celtyckich na południu w kulturach lateńskiej i puchowskiej, za czym przemawia np. przetrwanie tu nazewnictwa rzecznego od czasów praindoeuropejskiej wspólnoty językowej do czasów polskich. Te wprawdzie dość rzadkie ślady ludności autochtonnej, rozproszone po polskich ziemiach, a także poza Bugiem pod nazwą kultury praga-Korczak (pierwotnie - uciekinierzy znad Wisły?), są w pełni wystarczające do wytłumaczenia owej ciągłości genetycznej Słowian, udowodnionej od czasu Karelczyka i kultury janisławickiej, poprzez kulturę ceramiki sznurowej i łużycką. Tak więc

Znamy już korzenie Polaków.

Symbolem najstarszych naszych korzeni niech będzie
ów Karelczyk, Człowiek z Jeleniej Wyspy

Wyrażamy nadzieję, że Chrystus jakoś go zauważył już w roku 966
i teraz, w 2016 r., w rocznicę chrztu jego, polskiego potomstwa
 

Dzięki Karelczykowi:
W ojcowskim Y-DNA śledzimy odrębność Polaków i Polski w Europie od około 8.400 lat temu
Dzięki Goyet-Q116:
W autosomalnym DNA śledzimy odrębność Polaków i Polski w Europie od blisko 40.000 lat temu,
czyli od początku zasiedlania Europy przez współczesnego człowieka. Niesamowite dzieje i historia!

 

 

Refleksja o polskim patriotyzmie

Patriotyzm polski, to znaczy jaki?

Słowo nacjonalizm, ze względu na historyczne doświadczenia europejskie, źle się u nas kojarzy i nie jest tożsamy z patriotyzmem! Patriotyzm to troska o Polskę i wszystko, co polskie, w ramach jej granic, a zwłaszcza uszanowanie jej obywateli bez akcentowania różnic narodowych czy narodowościowych wewnątrz społeczeństwa.

Jako Polacy - o czym mówi także genealogia genetyczna - mamy jasno określone miejsce w środku Europy,  przejrzyste granice i dzieje. Nie byliśmy tu agresorami, zaborcami ani państwem kolonialnym. Mamy prawo nie tylko tu być tolerowanymi przez Zachód, ale aktywnie współtworzyć Europę. Unia zaś, swoimi strukturami i niestety zideologizowaną polityką dyktatu, nie powinna rozbijać jedności Europy, lecz jej służyć. Wystrzegając się wobec Unii negatywistycznych postaw, musimy jednoznacznie okazać się jej współtwórcami i reformatorami. I to zadanie musi być wyraźnie i głośno deklarowane!

 Nie negacja, lecz współtworzenie i reforma Unii Europejskiej

- to europejski wkład Polaków jako patriotów.

 


 

 

 

 Adres: ks. Stanisław Pietrzak, Tropie 6, 33-316 Rożnów


E-mail: pietrzakstan@poczta.onet.pl

Wszelkie uwagi dla mnie proszę przekazać meilowemu gołąbkowi:

Dziękuję, już dziś przekażę Adresatowi

 

DZIĘKUJĘ!
JESTEŚ MIŁYM

GOŚCIEM
NASZEJ WITRYNY!

 

Do strony Pietrzakowie. Genealogia. Pietrzak
Do strony Kurczabowie. Genealogia. Kurczab. Bołoz
Do strony Janikowie. Genealogia. Janik
Do strony Szlagowie. Genealogia. Szlaga/Ślaga
Powrót do Strony głównej witryny: Parafia TROPIE

 

Nasze Menu. Startuj ze Strony Głównej!

TROPIE - kościół i sanktuarium
śś. Świerada i Benedykta

Wioski
w parafii Tropie

Kościoły i święci
w regionie

Polsko-słowacko-
węgierskie braterstwo
kościołów i szkół

 STRONA GŁÓWNA
 Topografia Parafii
 Święci Pustelnicy
 Kalendarium histor.
 Zwiedzamy kościół
 Relikwie w kościele
 Zwiedzamy pustelnię
 Zwiedzamy parafię

 Wydarzenia nowe
 Ogłoszenia niedz
 Refleksje aktualne
 Informacje stałe
 Literatura naukowa
 Kontakt z nami
 Ulubione strony
 Okolicznościowe

 Tropie SzP
 Roztoka-Brzeziny SP
 Witowice Dolne
   SzkołaPodst.WD
 Witowice Górne
 Wytrzyszczka SzP
 Będzieszyna
 Najdawn. dzieje 

 Parafie, kościoły itd.
 Dekanat Czchów
    Kościoły i święci DC
 Dekanat Ujanowice
 Dekanat Zakliczyn
 Parafie nad jeziorami
 Konkurs regionalny

Tropie - ojczyzna
Nitra katedrála Zobor
Skalka nad Váhom
Nitra základná škola
Trenčn základná škola
Skalité základná škola
Witowice Dolne szkoła
Wytrzyszczka szkoła

WebM. ks.St.Pietrzak;  pietrzakstan@poczta.onet.pl;  tel. 601 918 322;  Copyright by Parafia Tropie 2009

Str.pryw.-genealog. PIETRZAKOWIE.Pietrzak, JANIKOWIE.Janik, KURCZABOWIE, SZLAGOWIE       Nadto: Gierałt.GIERAŁTOWIE